ඩබ්ලිව්. ජේ. ජී. බෙලිං 1943 දී පිහිටුවන ලද 20 වන සියවසේ මැද භාගයේ නූතන කලාකරුවන්ගේ එකතුවක් වූ ’43 සමූහයේ ආරම්භක සාමාජිකයෙකි. එය ශ්‍රී ලංකාවේ පළමු නූතනවාදී සාමූහිකය ලෙස පුළුල් ලෙස පිළිගැනේ. මෙම ඡායාරූප හතර බෙලිංගේ ඡායාරූපකරණය කෙරෙහි ඇති සුවිශේෂී දැක්ම ඉදිරිපත් කරයි, විශේෂයෙන් ඡායාරූප මුද්‍රණ ශිල්පීය ක්‍රම අත්හදා බැලීම යන්තම් ආරම්භ වී තිබූ අවස්ථාවක. ඡායාරූප වල සම ඡායාරූප ශිල්පියෙකු වන ලයනල් වෙන්ඩ්ට්ගේ (1900-1944) ප්‍රතිමූර්තියක් සහ කලාකරුවාගේ නැන්දා එතෙල් හංසයාගේ චිත්‍රයක් (c .1890s – 1980) ඇතුළත් වේ. බෙලිං තෙවන ඡායාරූපයක් නිර්මාණය කරන්නේ වෙන්ඩ්ට් සහ හංසයාගේ ඡායාරූප සුපිරි ලෙස නිරූපණය කිරීමෙනි. ඒකාබද්ධ රූප වල දෘශ්‍ය බලපෑම අවතාරයක් මෙන් පෙනේ. හිතාමතාම සෙල්ලක්කාර වීමට අමතරව, යථාර්ථය වෙනස් කිරීම සඳහා ඡායාරූපකරණය යෙදවිය හැකි ආකාරය පිළිබඳ බෙලිංගේ උනන්දුව ඡායාරූප වලින් දැක්වේ. බෙලිංගේ ස්වයං ප්‍රතිමූර්තිය කෙරෙහි එවැනි උනන්දුවක් ඇති වන අතර එහිදී ඔහු කැඩපතක් ඉදිරිපිට පිළිබිඹු වන අතර ඔහුගේ හිස ඔහුගේ වොයිග්ට්ලන්ඩර් ද්විත්ව කාච ප්‍රතීක කැමරාවේ බැලීමේ යන්ත්‍රය දෙස පහළට බලයි. පිරිමි ළමයෙක් ත සිටගෙන සිටියි—ඔහුගේ දෑස් බලන්නාගේ බැල්මට මුණ ගැසී—ආලෝක මීටරයක් ​​මෙන් පෙනෙන දේ අල්ලාගෙන සිටී. එහි ප්‍රති, ලයක්ව ශයෙන්, එක් දර්ශනයක් තවත් දර්ශනයක් දෙස ආපසු හැරී බැලීම හෝ කැඩපතක් හෝ කවුළුවක් වැනි රාමු උපාංග සහ පරාවර්තනයන් භාවිතා කිරීම දක්නට ලැබෙන ලක්ෂණයකි.